Αν όμως μεταξύ μας είμαστε όλοι αδέλφια, που ο Πατήρ; Που ο θεράπων Ιατρός και ποια τα φάρμακα; Που ο επίσκοπος; Για να λύσει και να θεραπεύσει τις πληγές από τις προσβολές και τις συκοφαντίες των αδελφών και πατέρων μας, που δεν προσβάλλουν τίποτε άλλο παρά μόνο την ενυπόστατη «αλήθεια» της Εκκλησίας μας; Αλλ’ όμως και εδώ «σιωπή»!

ΠΡΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ

[ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΣΕΒΑΣΜΙΟ ΓΕΡΟΝΤΑ Π. ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟ ΤΟΠΑΛΗ, ΑΡΧIΕΡΑΤΙΚΟ ΑΜΥΝΤΑΙΟΥ]

ΑΔΕΛΦΟΙ ΚΑΙ ΠΑΤΕΡΕΣ, ΕΙΡΗΝΗ ΗΜΙΝ ΚΑΙ ΑΜΗΝ

<<Αν κάποιος σε χτυπήσει στο ένα μάγουλο, εσύ γύρισέ του και το άλλο για να στο χτυπήσει κι αυτό>> (Ματθ. 5, 39).

Ο Μέγας Αντώνιος  είπε: «Είναι μερικοί, που έρεψαν τα σώματά τους στην άσκησι, και επειδή δεν είχαν διάκρισι κατάντησαν μακράν του Θεού» [1],

και ο π. Σεβαστιανός μας είπε: ««Κάνετε μεγάλη βλακεία αδελφοί απέναντι στον Θεό και στην Εκκλησία. Κι αυτή η αμαρτία σας, η απόσχιση και ο σκανδαλισμός των ψυχών, ούτε με το αίμα μαρτυρίου δεν απαλείφεται» [2]

Αδελφοί,εν πρώτοις βλάξ νοείτε αυτός που έχει χαμηλή νοημοσύνη ή που συμπεριφέρεται χωρίς σκέψη, ο ανόητος, ο χαζός, αλλά θα ήταν καλό  στο σημείο αυτό να σκεφτούμε σοβαρά ένα μόνο εδάφιο της Αγία Γραφής, όπου ο Χριστός είπε τα ακόλουθα συνταρακτικά λόγια: «Ακούσατε ότι ειπώθηκε στους αρχαίους: «Μη φονεύσεις»• και όποιος φονεύσει, θα είναι ένοχος στην κρίση. Εγώ, όμως, σας λέω ότι, καθένας που οργίζεται αναίτια ενάντια στον αδελφό του, θα είναι ένοχος στην κρίση, και όποιος πει στον αδελφό του: Ρακά, θα είναι ένοχος στο συνέδριο• και όποιος πει: Μωρέ, θα είναι ένοχος στη γέεννα της φωτιάς.» (Ματθαίο 5:21-22). Όσο για το τι θα πει ρακά; Ρακά είναι μια αραμαϊκή λέξη που σημαίνει «βλάκας»…

ΟΡΓΗ; ΚΙ ΟΤΑΝ ΥΠΕΡΑΣΠΊΖΕΣΑΙ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΣΟΥ;

Ο λόγος αυτός του Κυρίου μας εισάγει μια ακριβής έννοια, της κακής οργής! Ο Χριστός λέει ότι όποιος οργίζεται ενάντια στον πλησίον του χωρίς λόγο, θα βρεθεί ένοχος την ημέρα της κρίσεως. Ο Χριστιανός μισεί την αμαρτία , την αίρεση δε πάνω από όλα, αλλά αγαπά τον αμαρτωλό. Το να αποκαλέσει τώρα κάποιος «βλάκα» τον συνάνθρωπο του, αυτό  επιφέρει ενοχή στα μάτια του Θεού!  Ο Χριστός πάλι λέγει ότι όποιος αποκαλέσει τον συνάνθρωπο του «μωρέ» θα είναι ένοχος την ημέρα της κρίσης… αλλά όλα αυτά δεν βοηθούν τόσο την δική μας ιστορία όσο ο παρακάτω λόγος:

-           «Να είστε προσεκτικοί και άγρυπνοι. Ο αντίπαλός σας διάβολος περιφέρεται σαν το λιοντάρι που βρυχιέται, ζητώντας να καταβροχθίσει κάποιον από σας, πού στέκεστε στερεοί στην πίστη» (Α’ Πέτρ. 5, 8)!!!

Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί,

Ο αείμνηστος Πρωτοπρ. Ιωάννης Σ. Ρωμανίδης λέγει ότι ο Χριστός για τους Ορθοδόξους Χριστιανούς αποκαλείται επανειλημμένως μέσα στις ευχές και στα τροπάρια της Εκκλησίας ως  «ο ιατρός των ψυχών και των σωμάτων ημών (!). Αν ψάξετε στην παπική ή στην Προτεσταντική παράδοση, αυτή η επωνυμία για τον Χριστό, ως ιατρό, δεν υπάρχει πουθενά! Ο Χριστός μόνο στην Ορθόδοξη παράδοσι αποκαλείται ιατρός…. Γι’ αυτούς (τους αιρετικούς) εκείνος που αλλάζει δεν είναι ο άνθρωπος, αλλά ο Θεός! Ο άνθρωπος  γι’ αυτούς δεν αλλάζει. Το μόνο πράγμα που κάνει ο άνθρωπος γι’ αυτούς είναι ότι γίνεται καλό παιδί. Και όταν ο άνθρωπος από κακό παιδί που ήταν γίνει καλό παιδί, τότε ο Θεός τον αγαπά. Διαφορετικά, τον αποστρέφονται!...» [3]

Αν και σ’ όλο το κείμενο του π. Σεβαστιανού οι αποστροφές του λόγου δημιουργούν ένα έντονο αρνητικό συναίσθημα που θα έκανε πολλούς να στρέψουν το πρόσωπό τους προς την άλλη μεριά, εμείς μένοντας εν τη αγάπη στρέφουμε τον λόγο μας, ως  χριστιανοί ενάντια του μεγάλου συκοφάντη και ψεύτη, του διαβόλου. Εξάλλου οφείλουμε ως Χριστιανοί να μην είμαστε εκδικητικοί, ούτε ν᾽ ανταποδίδουμε κακό στο κακό. <<Εγώ σας λέω να μην αντιστέκεστε στον κακό άνθρωπο. Αλλ᾽ αν κάποιος σε χτυπήσει στο ένα μάγουλο, εσύ γύρισέ του και το άλλο για να στο χτυπήσει κι αυτό>> (Ματθ. 5, 39).

Αγαπητοί, σε μια τελευταία αποστροφή του λόγου του ο π. Σεβαστιανός μας είπε: «Κάνετε μεγάλη βλακεία αδελφοί απέναντι στον Θεό και στην Εκκλησία. Κι αυτή η αμαρτία σας, [δηλαδή] η απόσχιση και ο σκανδαλισμός των ψυχών, ούτε με το αίμα μαρτυρίου δεν απαλείφεται»!!!

ΑΠΟΣΧΙΣΗ-ΣΚΑΝΔΑΛΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΨΥΧΩΝ

Αδελφοί,αν και ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος μαζί με όλους τους αγίους Πατέρες μας συμβουλεύει πώς να βοηθήσουμε όσους ευρίσκονται έξω από την Εκκλησία (ώστε να συναντήσουν την ενυπόστατη «αλήθεια», δηλαδή τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό), τα πράγματα γίνονται ακόμη πιο δύσκολα όταν πρόκειται να βοηθήσουμε εκείνους που ευρίσκονται μέσα στην Εκκλησία, δηλ.μέσα στο νοσοκομείο αυτό της αγάπης!  

Ίσως πολλοί από εμάς δεν νιώθουμε και δεν έχουμε καταλάβει ότι η ασθένεια μας είναι όλη δική μας καθώς και η ευθύνη της αδράνειάς μας -απέναντι στην παναίρεση του Οικουμενισμού αλλά και του φαινομένου της Κρήτης- εφόσον όλοι μαζί είμαστε αδέλφια ενωμένα σε ένα σώμα, το σώμα του Χριστού!

Αν όμως μεταξύ μας είμαστε όλοι αδέλφια, που ο Πατήρ; Που ο θεράπων Ιατρός και ποια τα φάρμακα; Που ο επίσκοπος;  Για να λύσει και να θεραπεύσει τις πληγές από τις προσβολές και τις συκοφαντίες  των αδελφών και πατέρων μας, που δεν προσβάλλουν τίποτε άλλο παρά μόνο την ενυπόστατη «αλήθεια» της Εκκλησίας μας; Αλλ’ όμως και εδώ «σιωπή»!

Ο Ιερός Χρυσόστομος αδελφοί, για αυτόν που βρίσκεται  έξω από την Εκκλησία μας λέγει: «Δεν μπορείς να κάνεις θαύματα και να τον πείσεις; Με αυτά που έχεις ήδη, να προσπαθήσεις να τον πείσεις. Δηλαδή, με την φιλανθρωπία, με την προστασία, με την ημερότητα, με τον καλό τρόπο, και με όλα τα άλλα», κι Αν σήμερα  χρειάζεται να προσεγγίσομε τους ετεροδόξους με εκείνη την φιλοξενία και αγάπη που είναι χαρακτηριστική στην Ορθοδοξία… τότε με πόση στοργή θα πρέπει να περιθάλψουμε τους συστρατιώτες μας που πολεμούν με νουν έναντι του παπισμού και της γενιάς των αλαθήτων-βλεπόντων (ιδέας ή φαντασίας);

 ΣΚΑΝΔΑΛΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΨΥΧΩΝ  ή ΣΚΑΝΔΑΛΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΟΠΑΔΩΝ;

Είναι μάλλον η τέχνη του πονηρού το να μπερδεύει τα πράγματα, να μεταθέτει το πρόβλημα! Λίγα τα εργαλεία του, αλλά ακριβά! Η κολακεία και η συκοφαντία! Τελικά αδελφοί μαχόμαστε την αίρεση- την αρρώστια ή τον πιστό άνθρωπο;  που πιθανόν να σφάλει στον τρόπο δράσης του, και άλλοτε στα λόγια του… αλλά όχι και  στο δόγμα!!!

Πράγματι ο «σκανδαλισμός των ψυχών» είναι μια βαθιά και βαριά υπόθεση! όμως ο άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης βάζει τα πράγματα στην θέση τους με τον δικό του ιδιαίτερο τρόπο. Ο άγιος Παΐσιος θέτει θέμα «σκανδαλισμού των οπαδών»! Μιλάει για περιπτώσεις όπου οι κληρικοί πέφτουν σε πλάνη, και άλλοτε λέει πως είναι πολύ δύσκολο να καταλάβει ένας από αυτούς την πλάνη του, αλλά και αν την καταλάβει θέλει πάλι πολύ θάρρος και ταπείνωση ώστε να επανορθώσει, κυρίως ως προς τα πνευματικά του τέκνα (ως πατέρας  που είναι)!  Και άλλοτε, σε περίπτωση που οι οπαδοί του καταλάβουν πρώτοι αυτοί την πλάνη του ιερέως… τότε λέγει ο άγιος του θεού υπάρχει ο μέγας κίνδυνος να «ξεριζωθούν» αυτοί από την Εκκλησία!!!

 Ας σημειώσουμε και πάλι ότι ο άγιος μιλάει για «Οπαδούς» του ιερέως!  και όχι για Πιστούς!

ΑΠΟΣΧΙΣΗ

Η ενέργεια πάλι του «αποσχίζομαι», στοχεύει γενικά στην απόσπαση ατόμων από ένα σύνολο και την προσάρτησή τους σε κάποιο άλλο σύνολο ή στην αυτονόμηση αυτών!!!

Πράγματι, ο στόχος όλων ημών που στρατευόμαστε μαζί με τον π. Παΐσιο Παπαδόπουλο είναι να διατηρήσουμε την ενότητά μας με την «Μία, αγία, καθολική και αποστολική Εκκλησία» μας, την ώρα που ο πατριάρχης μας –μαζί με όλους όσους τον κολακεύουν- προσπαθεί με όλους τους τρόπους και με όλα τα μέσα να  κάνει και τα δυο μαζί! Δηλαδή και να «αποσπάσει άτομα» μέσα από το σώμα της Εκκλησίας μας και να προσαρτήσει σε κάποιο άλλο παναιρετικό πανθρησκειακό σύνολο έξω από Αυτήν, αλλά και μέσα στα όρια της Εκκλησίας μας, να διχάσει το σώμα των κληρικών-λαϊκών πιστών, με ένα «καινό είδος προτεσταντικής αυτονόμησής τους»!

 [Ο ΚΑΘ’ ΕΝΑΣ ΚΛΗΡΙΚΟΣ ΜΕ ΤΟ ΡΑΒΔΙ ΤΟΥ!  ΚΑΙ ΜΕΣ’ ΤΗΝ ΕΝΟΡΙΑ ΤΟΥ!  ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΝΑ ΠΕΤΥΧΟΥΝ ΤΟΝ ΑΝΙΕΡΟ ΣΚΟΠΟ ΤΟΥΣ! (ΙΔΕΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΜΑΣ! βλ. 4 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1994][4]

Ο αδελφός εν Χριστώ, ο Απόστολος Σαραντίδης δάσκαλος και πολιτικός επιστήμονας, 22 χρόνια μετά την 4 Νοεμβρίου 1994, δηλαδή στις 4-11-2016, μας περιέγραψε τις τάσεις αυτονόμησης των 10 αρχηγών επισκόπων μας , τις αποσχιστικές αποσπάσης  των ιερών μας  μαζί και των οπαδών τους, αλλά και για τις προεκτάσεις της ονομαζομένης «Αγίας και Μεγάλης Συνόδου» της Κρήτης!  Μας είπε:

-           «[…] φαίνεται να είναι τόσο μπερδεμένα τα πράγματα που πραγματικά στενοχωρείσαι για τη σύγχυση που επικρατεί μεταξύ των πιστών λαϊκών αλλά και κληρικών.  

Ο ένας υπερασπίζεται με πάθος ωσάν να επρόκειτο για δόγμα τις 13 ημέρες του ημερολογίου. Ο άλλος ναι μεν δεν το υπερασπίζεται ως δόγμα αλλά του φταίει το Πατριαρχείο.

 Άλλος ιεράρχης δέχεται εκκλησιαστικότητα στους παπικούς αλλά δεν αποδέχεται τους αγίους τους. Άλλος τους θεωρεί κανονική εκκλησία.

 Άλλος θεωρεί τη μνημόνευση μονόδρομο ό,τι κι αν έχει κάνει ο ανώτερός του για να μη χαθεί η ενότητα κι από αλλού ακούς ότι η παύση του μνημοσύνου δεν διασπά την ενότητα. Από αλλού ζητούν μόνο σύνοδο για να ανατρέψει την τελευταία σύνοδο.

 Άλλοι ομιλούν για άμεση αποτείχιση των ιδίων έχοντας απέναντί τους άλλους να θεωρούν ως αποτείχιση μόνο αυτή των αιρετικών. Αλλά ποιός θα είναι ο αιρετικός αφού άλλοι μνημονεύουν χωρίς να συμφωνούν και άλλοι συμφωνώντας;

Άλλοι διώκουν υφισταμένους τους κληρικούς και μοναχούς διαφημίζοντας την ενότητα και άλλοι συνιστούν μόνο προσευχή και κομποσκοίνι και να αποφανθούν οι «ειδικοί». Άλλη ομάδα μέμφεται τους αντιδρώντες αλλά μη αποτειχισμένους ακόμη, για ψευδοαντίδραση και άλλη τους πρώτους ως σχισματικούς.

 Άλλος ισχυρίζεται πως η παύση μνημοσύνου δεν προσδίδει εγκυρότητα στα μυστήρια κι άλλοι να ακολουθούμε τυφλά τους πνευματικούς μας.

Οι ιεροί κανόνες ερμηνεύονται κατά το δοκούν, ρήσεις και λόγοι αγίων ομοίως, το άσπρο γίνεται μαύρο και αντιστρόφως, το γκρίζο είναι το χρώμα που επικρατεί, άλλοι θεωρούνται σφόδρα αντιοικουμενιστές και αλλού ακούς λόγους τάχα γνησίων ορθοδόξων. Αλλού ότι η σύνοδος ήδη ετελείωσε και ετάφη λόγω των κακοδοξιών της κι αλλού ότι θα επιβληθεί με τη βία.

Αν κατάφεραν κάτι, είναι οι εχθροί της πίστεως να χαιρετίζουν την «ενότητα» που έφερε η λεγόμενη σύνοδος και στους «ενωμένους» να επικρατεί η σύγχυση, η ασυνεννοησία και η διαίρεση. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη επιτυχία του Διαβόλου σε πρώτη φάση. Τα πράγματα όμως είναι απλά, ίσως και απλοϊκά. Αν η Ιεραρχία της Ελλάδος επίσημα καταδίκαζε προ καιρού τον Οικουμενισμό ως αίρεση, αυτή η Σύναξη της Κρήτης δεν θα γίνονταν ποτέ.>> [5]….

ΕΠΙΜΕΤΡΟ

 Αν ο επίσκοπός μας στην Ιεραρχία της Ελλάδος ζητήσει με επίσημο τρόπο να καταδικάσει η Εκκλησία μας  τον Οικουμενισμό ως αίρεση, αυτή η Σύναξη της 4 Νοεμβρίου 2016 στο Πνευματικό Κέντρο της Πτολεμαΐδας  δεν θα γίνονταν ποτέ.

Όσο για όσα μας έσυρε ο αγαπητός μας π. Σεβαστιανός Τοπάλης, ζητούμε ως «νήπια» ταπεινά συγγνώμη! Συγνώμη για τον τρόπο δράσης μας,  αλλ’ όμως, μέχρι πότε πάτερ μου θα περιμένει ο πιστός λαός του Θεού, να ακούσει από τα χείλη σας το τι φρονείτε για τις αποφάσεις της ψευτοσυνόδου της Κρήτης;  Μέχρι πότε, νομίζετε, ότι το πλήρωμα της Εκκλησίας μας θα ανέχεται στην κεφαλή του ποιμένες συσχηματισμένους με την αίρεση του παπισμού και την παναίρεση του οικουμενισμού; Μέχρι πότε θα κολακεύεται τον νυν πατριάρχη μας; Δεν είναι ώρα να ξυπνήσετε εσείς και άλλους;

Και χαύρα και τζαμί μας κτίζουν… Δε βλέπεις;…. 

-          Ο ευλογημένος αυτός πνευματικός οίκος που λέγεται ορθόδοξος Ελλάς, κόποι αιώνων, κινδυνεύει να γίνει παρανάλωμα πυρός. Εμπρός εις το φρικτόν αυτό θέαμα θα μείνετε αδιάφοροι; (+ επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης)

Με τιμή

Δημήτριος Β. Εμμανουήλ, Εκπαιδευτικός

Πτολεμαΐδα 9 Νοεμβρίου 2016 (+ Αγίου Νεκτερίου)

ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ

[1] ΒΙΒΛΙΟΝ: Ο ΜΕΓΑΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ  ΕΚΔΟΣΕΙΣ Β. ΡΗΓΟΠΟΥΛΟΥ, ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 2008 σελ. 160)

[2] http://www.eordaia.org/index.php/13-2016-noenvrios/422-i-ideologiki-tyrannia-kai-to-polemiko-menos-grafei-o-arxi-mandritis-sevastianos-topalis-arxieratikos-epitropos-amyntaiou

 [3] (ΦΩΤΙΣΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑ ΜΑΣ, Ορθ. Ιεραπ. Σύνδεσμος Αγίων Κυρίλλου και Μεθοδίου των Θεσσαλονικέων Φωτιστών των Σλάβων, σελ. 1).

Ένας λαϊκός που την ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ  4 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2016 ΚΑΙ ΩΡΑ 6.00 μ.μ. ΣΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ  ΚΕΝΤΡΟ ΠΤΟΛΕΜΑΪΔΑΣ, συνέδραμε στην ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΜΕ ΘΕΜΑ: «Ὁ ρόλος τῶν λαϊκῶν μέσα στὴν Ἐκκλησία μετὰ τὴν “Πανορθόδοξη Συνοδο”»

[4] «Πρέπει να συμβάλωμεν ώστε να φέρωμεν εις το προσκήνιον τας πνευματικάς αρχάς του Οικουμενισμού, της αδελφοσύνης και της ειρήνης. Πράγματι, δια τον λόγον αυτόν, συγκεντρωθήκαμεν εδώ! Αυτός είναι ένας τρόπος, δια του οποίου  ημείς οι κληρικοί  δυνάμεθα να βοηθήσωμεν αυτούς οι οποίοι κυβερνούν. […] Αλλά τούτο δυνάμεθα να επιτύχωμεν μόνον εάν είμεθα ηνωμένοι εν τω πνεύματι του ενός Θεού, ‘’Δημιουργού των πάντων, ορατών τε και αοράτων’’.

Ρωμαιοκαθολικοί και Ορθόδοξοι, Προτεστάνται και Εβραίοι, Μουσουλμάνοι και Ινδουϊσταί, Βουδδισταί και Κομφουκιανισταί είναι καιρός όχι μόνον δια συμφιλίωσιν, αλλ’ ακόμη και δια συμμαχίαν και συνεργασίαν, δια να συντελέσωμεν εις την απομάκρυνσιν της ανθρωπότητος από τους ψευτοπροφήτας του εξτρεμισμού και της μη ανεκτικότητας»(Περιοδικό «Ορθοδοξία» του Πατριαρχείου, τεύχος ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1994, «6ο Παγκόσμιο Συνέδριο Θρησκείας και Ειρήνης», προς τους εκπροσώπους διαφόρων Θρησκειών, στην πόλη RIVA DEL GARDA της Ιταλίας)

[5] http://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=56570#more-56570